حسین گل گلاب

حسین گل‌گلاب
تولد: مرداد ۱۲۷۴ – تهران
وفات: ۲۲ اسفند ۱۳۶۳ (۸۷ سالگی) – تهران – بهشت زهرا قطعه ۸ ردیف ۱۰۶ شماره ۱۳

پدر: ابوتراب خان (اصالتا از زیدون بهبهان، قلعه گل و گلاب) مشهور به مهدی مصورالملک – از نقاشان و عکاسان مشهور دوره قاجاریه

فرزندان:

فرخ گل‌گلاب – مهندس راه و ساختمان
هما گل‌گلاب – دکتر داروسازی و شیمی آلی
داریوش گل‌گلاب – دکتر و متخصص رادیولوژی

موسیقی:

آموزش تار و سه تار از آقا حسینقلی و درویش خان
از اولین شاگردان مدرسه موسیقی وزیری
همکاری با کلنل کاظم وزیری و علینقی خان وزیری
تدریس در مدرسه موسیقی وزیری
در سال ۱۳۰۳ کلنل علی‌نقی خان گروه موسیقی‌اش را تأسیس کرد و برای ارکستر آن بجز تار معمولی، سه نوع تار با طول‌های مختلف طراحی کرد که در واقع یک ارکستر مجلسی چهار بخشی بود که با موسی معروفی، حسین گل‌گلاب، ادیب، حسنعلی صبا، اسماعیل مهرتاش، صادق خانی و محمد صادق اربابی اجرا می‌شد
گل‌گلاب در همان حال که همگام با استادان تراز اول دوران خود در نواختن ساز، نوازنده‌ای ماهر به‌شمار می‌آمد، در سرودن شعر و ترانه هم هم‌ردیف بزرگانی چون شیدا، عارف قزوینی و ملک‌الشعرای بهار ارزیابی می‌شد.
از آنجا که هم نت می‌دانست و هم به موسیقی وارد بود، برخلاف سایر شعرا که سرودن شعر روی آهنگ برایشان مشکل بود، کلمات را با نت‌های موسیقی تطبیق می‌داد.
تهیه چند سرود و تصنیف به تشویق وزیری
- سرودهای حماسی «ای ایران» و «آذر آبادگان» با صدای بنان و «خاک ایران» و «پایدار ایران»
- تصنیف‌های دیگری مثل «زبان عشق» با صدای عبدالعلی وزیری، «ره عشق» و «بلبل مست» با صدای بنان و همچنین «وصال دوست» که وزیری آن را در پرده اصفهان ساخته

تحصیلات:

تحصیلات ابتدایی در مدرسه علمیه
دوره متوسطه در دارالفنون
زبان فرانسوی، روسی و انگلیسی
رشته قضایی و علوم سیاسی در مدرسه عالی حقوق
دکترا در رشته علوم طبیعی

تدریس:

دارالفنون: علوم طبیعی
دبیرستان نظام
دانشکده پزشکی گیاه شناسی
دانشسرای عالی و گیاه‌شناسی در دانشکده پزشکی: تدریس فیزیولوژی گیاهی

فعالیت ها:

عضویت فرهنگستان ایران و سپس مدیر کلی فرهنگستان ایران
معاونت دانشکده پزشکی
مدیر کلی دبیرخانه دانشگاه
ریاست انجمن بیولوژی ایران

سایر فعالیت های هنری:

ترجمه بیش از پنجاه قطعه نمایش کلاسیک برای هنرستان هنرپیشگی
سروده‌ها و ترانه‌هایی برای کودکان
نقاشی و عکاسی (دوربین عکاسی بر دوش می‌انداخت و پابه‌پای رشید یاسمی و روح‌الله خالقی و استادش کلنل وزیری به تپه ماهورهای طبیعت ایران سر می‌کشید و گونه‌های پوشش گیاهی ایران را رصد می‌کرد)

منبع: ویکیپدیا